Memê Miksî

Nesûh hebû dewrê berî
Xwediyê wechek enwerî

L' hevhatî bû xortê ciwan
Kêlqamet bû wek ta rihan

Kose bû ew şibhê jinan
Hem l' xwe dikir libsê jinan

Tellaqî kirbû bo xwe pîş
Jin ber desta dibûne şîş

Hemaman da dikir ev kar
Lê kes nedikir jê fikar

Talib dibûn ji dûr û nêz
Xwirthogeç bû nav bira pêz

Bi vê terzê gelek hêsan
Dest ve dihatin ramûsan

D'hatin ber dest çi gerdenzer
Rûsipî him dêmê qemer

Lêv kaxedên diranmircan
Vedizelan li her kuncan

Rêzêda bûn l 'ber ava germ
Çeq tazî bûn tinebû şerm

Ne dizanîn Nesûh mêr e
Nîşê didan jor û jêr e

Dûşişt serê wan yek û yek
Qet jê ne d'birin şibh û şek

Digirtin wa reqs û semah
Ta bigre keçên padişah

Dil diket xwezaya bihûşt
Gava laşê jinan dişûşt

Xweş dihûnand bisk û kezî
Mest dibû wek marê tezî

Salan dewam kir vê lewnê
Rokî hişyar bû j'vê xewnê

Ji kirnê xwe bû poşiman
Levzek fesîh anî ziman

Got : Min tobe ji vî karî
Neçim hemaman yek carî

B'rastî tobe ne ji dil bû
Dîtna qîza dilda kul bû

Ew şehweta li dil serdest
Wek zamahra Nesûh digest

Dikir bêriya reşkakul 
Sipîsingên te'm bi kakil

Nefsa xeddar lê nebû qam
Karê xwe wî kir berdewam

Eyamek borî di navbeyn
Dîsa tobe li xwe kir deyn

Qest kir çu cem şêxek meşûr
Derdê xwe jê re got bi kûr

Got :Ji bo min tu ke nîda
Qedrê te pire l'ba Xweda 

Ev şehweta dil da zûhur
Wek masiya xisti me tor 

Şêx civata Nesûh vema
Dest wî rakir erş û sema

Got :Ya Rebbê bê cihmekan
Ser 'alemê tû yî xaqan

J'bo vî ' ebdî be alikar
Felat bike ji tengîzar 

Hingav ji şêx xwest wî xatir
Riya mal girt şeng û şatir

Hat mal raza lê bû sibe
Avêt pijguh şêx û tobe

Çibke nika dev jê berde
Hatye l'ber çavê reş perde

Demek bi zû hilda wî tas
Hatin dîsa biyanî , nas

Keça padişah da derî
Digel wê carî û zerî

Hebû guharek li guha
Qaşmercanekê pir biha

Qaş ji guhar ket wê demê
Qalka xalî ma li cem ê

Pir lê geran nebû diyar
Keçka lawîn ma hustuxwar

Gotin jin bila bêne nêz 
Temamê wan bikevin rêz 

Tev yek û yek bêxin kiras
Li wa bigerin bê libas

Gava Nesûh bihîst ev deng
Kete nav dil ar û peleng

Sirra mezin bit eşkera
Xelas nabe b'zêr û pera

Kete tirsa canê şirîn
Herdû çeşman berda girîn

Got: Ya Xaliq tû yî Settar
Pir mehzûn im û hem neçar

Ger tû nebî li min delîl
Li nav 'êlê dê bim zelîl

Şerma dinê ya Rebbê jor
Xerabtir ji ezabê gor

Tu xelas ke j'vê zehmetê
Tobedar im heta hetê

Xweda nîşan da mû'cîzat
Ji tengasî ew kir azad

Berî camêr mabû yek kes
Nişka ev deng bihîst herkes

:Mizgîn li we min dît mercan
Nexe Nesûh ! libs û kincan

Ji bo Nesûh çi xweş seda
Felat bû can ji gor heda

Nema xem dil bûne goşad
Tilîlî rabûn semawat

Ji şahiya girtin dîlan
Xoxan li paxlan kir hêlan

Reben mabû şaş û heyret
Çawa xelas bû ji zûlmet

Recfekê girt ling ,kab û pa
Çû secdê nav bû dû ta

Pir bi nazî kirin gazî
Ew jinên ûryan û tazî

Gotin :Nesuh nemîne dûr
Ey lîfikvana pir meşûr

Keça padşah amade ye
Tas û lîfka te hewce ye 

Pir hûner î bi karê xwe
Qurban vede tu zendê xwe

Bihûne kezî û biska 
Lêwerke 'ember û miska 

Da xwe rabû li ser piya
Ew xortê wek jinan xuya

Bê pêjin girt riya derî
Li pey xwe êdî nenêrî

Matmayî man ehlê hemam
Ji wê sirrê man bê 'ilam

Ev bûyer bû derbûmesel
Çi xweş we'ze ji bo ' emel

Rehma wî pir hingî bê bes
Na'enire Xweda ji kes

Derî vekirî her midam
Ji bo tobê heta qiyam

Ji Nesuh tu ne kêmî Mem
Gunehkarek her terkexem

Aqil nagrî j' mu'cîzatan
Hem keramên welîzatan

Nefsa te jî hertim Keya
Şahsuwar e tu l'pê peya.