Bi kutek û hem bi zor
Rê diçû bi qore qor

Çû ber derê dostê xwe
Li wir xwar kir serê xwe

Gotê : Ey dostê delal
Xweş nîne li min hewal

Li zanê dem hatiye 
Ne mal ne avahiye

Bi xêra miriyê xwe 
Tu demin xaniyê xwe ?

Hema bi du sê rojan
Heta biqede ev zan

Gotê : Heval ser çavan
Xêr hatî bi her gavan

Mal ne ya min ya teye
Madem tu pê hewce ye

Wî mal ji dêlik re hişt
Ta sê rojan dayê pişt

Dêlik anîn çend cewrik 
Hin belek bûn hin gewrik

Wek yê hat ji newalê
Û bû xwedîyê malê

Dema borîn her sê roj 
Dost xuya kir ji beroj

Lê xist deriyê xanî
Got: Heval pê dizanî ?

Qewlê me danî xelas
Îcar ji min tê ev qas

Kelogirî bû dêlik
Got : Hêj şîrmij in çêlik

Neketine ser pêkan
Ku ew biçin li rêkan

Nikarin bikin hedar
Me nehêle bêsitar

Ji te dikim sed hêvî
Nehêl xêra xwe nîvî 

Panzdeh roj din bide me
Ji paş pê ve ne xem e

Dîsa li wê hat guneh
Jê re berda wî wargeh

Piştî panzdeh roj borîn
Îcar cewrik dizûrîn

Xwedyê xanî dûbare 
Dîsa kir qesta war e

Lê xist deriyê xanî
Li ser qewlê ku danî

Dêlikê vekir derî
Ji ber xwe rakir serî

Digel koma cewrên xwe
Da nîşan wê kelbên xwe

Got: Mi minet ne ji te
D'xwazî bêje qeşite !

Mezin bûne cewrên min
Çavbelek û gewrên min

Bide rê xwe de alî
Ku te nekin du alî

Guneha xwe lê bîne
Ew kesê tê bibîne

Destê xwe didî hinan 
Ji mil dibî bê guman

Li wan ne xem û derd e
Rezîl dikin hê ser de

Gelekî ecêb e w zor
Bazara kesê nankor.

LA FONTEN
03.03.2019

Werger û helbest: Memê Miksî