Agir bi mala yekî ket, mêrê malê bi hewar û gazî her carê xwe li nav agir qeliband.

Jin û her du zarokên xwe ji agir xelas kir lê carnan dîsa xwe li nav agir diqeliband. Diçû hundir.

Cîranekî jê pirsî: “Cîran te herkes xelas kir, ji bo çi diçî hundir?”
Mêrik got: “Xwesiya min li hundir maye. Ez car caran diçim wê diqelibînim.”