Rojekê Bûbo dihere qehwê. Ser û serketê wî ne li cî ye, belawela ye, gemarî ye, jê dipirsin.
-Bûbo: "Wele me xwesiya min veşart, rehma xwedê lê be."
 Milet bi meraq dibêje: "Nexwe ew çi halê te ye, çi toz e?"
-Bûbo: "Wele hinekî li ber xwe da."

Amîda Kurd